Sıgarayla Oruç Açıyorum
Onbir ayın sultanı, bu mübarek günlerde
Ben maziye daldıķça, kendimden geçiyorum. Oruç çare olmadı, içimdeki bu derde Hüzünü kadeh kadeh, içtikçe içiyorum. Halimi anlatacak, geceler gelse dile Ben bu ayda mahvettim, kendimi bile bile Yüreğimin içinde; acı, keder ve çile Hangisi çok yakarsa, ben onu seçiyorum. Her sahur yüreğimde, ümitlerim soluyor Aklıma sen düşünce, elim saçı yoluyor İmsak ezanı ile, gözüm yaşla doluyor Oruca niyet edip, yaşları saçıyorum. Abdest suyuna yaşım, her vakitte karışır Her secdede birazcık, ruh bedenle barışır Namazım biter bitmez, derdim dertle yarışır Ateşlerde yandıkça, kendimden kaçıyorum. Gönül bu ulvi günde, melek olup uçmuyor Aklım tutulmuş sanki, doğru yolu seçmiyor İftarda bir yudum su, boğazımdan geçmiyor Sayende sigarayla, ben oruç açıyorum. Terkedipte gittin sen, beni böyle bırakıp Cehennem ateşinde, şu yüreğimi yakıp Gelmedin ramazanda, sen bana doğru akıp Ben çaresiz kendime, kefenler biçiyorum. Bana zehir eyledin, bu mübarek zamanı Düşman ettin sen işte, bana bendeki canı Yaradandan dileğim, feryadımı duymanı Ellerimi kaldırıp, bağrımı açıyorum. Erhan DOĞANAY |
her şiir bir başka yakıyor
ne sönmeyen bir ateş
yüreğine var olsun
kutlarım...