Sessizligin gala gecesinde
Kendine kendine yürümüş yalnızlık

Sevda militanlarının duvar yazılarında
Sus emri.
Dilinin döndüğü kadar!


//esmer çığlıkların uçurum kavgası//

Boşluğun bile boşlukta olmadığı kainat çığlıkları
Duyumsuz/doyumsuz.



"Bir kelimeye, bin anlam yüklediğimde sana seslenecegim" demiş Ö.Asaf.




//kalbindeki tohumu bana büyüt çocuk//

Beş kelime
Beş bin anlam değerinde



Sevgiyle elbette



.....

şehrin kalabalığı, kaldırımlarından da kirli..


mekanım; zarf dolusu gürültünün uzağında, pulsuz adres,
keza, papucun pusulasında, kuzeyi göstermeyen tek gerçek;
odamı sakladığım ev..
sokağın çıkmazını karşılayan; ayaz taşlı sur, kapısı,
dilediğim kadar yabancı zaman..


varlığımın yetisi; üç beş parça eşya,
çığlığın en sessiz hali; antika takvim,
muhabbeten katlandığım yalan; yalın dört duvar,
ortalığa saçılan gümüş, geçmişin külü,
şarabı; çırıl çıplak giyinen rengin bedeni, kırık kadeh,
günah doğdu şiirlerin yansıması, cam kavanoz,
ceviz yapraklı ırmağın gölgesi; kirpiklerime düşen,
hunumda üşüdüğüm mor susuzluk; eziyetine alıştığım..


// yazık olur aşka; yazılmadıkça ’ SALI ’ günlük,
... kuruş etmezdi, gözlerimdeki yalnızlık.. //


solarken unutup güneşi;
açarken hatırlayabilirim gülü,
ya sen aşk; kalbinin, kavga yorgunu sevdasına,
ölüm diyebilirmiydin ya da ayrılık,
vazgeçer miydi nefesin, teslim olduğu sürgünden,
tenimi namus bilip; affeder miydin tövbeni,
ağlatan adıyla, hecelermiydin yağmuru..


merminin hırçınlığı barut;
öfkemin dilsizliği gece,
kuşkulandığımdan isabet, yüzümün korkusu,
masalda, dolunayın uykusu ruhum;
saatin, geç kalan vakitlerinde, her dem serseri..


tabiatin sebebi;
benim, matemim mutluluk,
kış indi, yüreğimin toroslarından,
üşürse kapıda bıraktığın elveda,
yeminime ihanet edip;
sökerim hasretine çivilediğim bütün harfleri,
yakarım gökyüzünü,
tutuşur karanlık,
yokluğundan vazgeçerim...


’ kalbini; aşk için kırmadan önce,
’ aşkı; kalbini kıracağı için sevebilmeyi öğrenmelisin,
’ sevmelisin ki; bir daha ve defalarca sevdan acıttığında,
’ yalan olmayan tek gerçeğin, sahibi olduğunu anlayabilesin.

günûmün tescilli şiiridir , içeriğe yorum yapamadm tarzınızı yanstyor şiir,

tebrikler siir yurekli insan,
' zarfın içinde ki yabancı ' şiirimle sayfana ufak bir tebessum braktm kabul buyur..


karan

...Bismillah..


Şiirin ağızlığı
diye tabir edilen ve öyle kabul gören şairler, 
onun güzelliğini keşfederken,
her soluk alışta onun sarhoşluğunu yaşarlar.

Onun çılgınlığı da iklimin devamına uzun yıllar katkı sağlamaya devam eder.
........

Kendi atölyesinde, 
sadece kendisiyle müzakere eden şair, düşünsel perdeleri aralarken ihtiyaç duyduğu araç ve gereçleri, "her yeni yüzde, doksandokuzu tamamlayabilmenin"  tatlı yorgunluğuyla mutlu ediyor kendisini.Yüzden tekrar 99 iner oradan tekrar 100.şiirini tamamlayabilmenin heyecan duyar.

Hemen çoğu şiirler yaşamdan portlerle çıkıyor okurun karşısına Şairin derdi, kendinden emin bir şekilde o kapıyı açabilmek, içerdeki güzellikleri tek tek gösterebilmektir.

"Kapısız bir şiir düşünülemez"

Her şairin bir şir tabağı.var.Şair basmakalıp sözcüklere, 
kendine has dehalıkla ve teknik unsurlarla yeni bir boyut kazandır.Elbette her okurunda bir şiir içişi var.

Kimi üç yudumda, kimi bir yudumda, kimi de ağızdan soluk borusuna uğramadan yüzde bir ekşilik, tükürüverir, tadı hiç de hoş değilmiş diyerek..

Kimi kulakları rahatsız ederken

Kimi de tıpkı bir melek gibi, sarıverir, bir ninni söyler mayışıverir, kendinizi rüyalar aleminin o tatlı iklimine bırakıverirsiniz.Manevi bir huzur duyar, rahatlarsınız bazı şiirlerde.

Bizim şiirdaşın bu şiiri de öyleydi.

Önceki domates şiirinin tadı henüz damakta iken,

Her iki şiire de eyvallah.

Tebessüm ve
dostlukla.
:)