Kuyunun Acı Suyu
Düşürdüm yüzümden sırça gülüşlerimi
Yalnızlığın mermerinde dağıldı Tuz buz oldu tüm iyimser hallerim. -İçinde su var mı? deyip Aşkın dipsiz kuyusuna Taş diye attığın benim kalbimdi. Eğildikçe o kuyuya daha da kararıyor Baktım çıkacağı yok Orda bıraktım. Şimdi bir kum tanesiyim çöle küs duruyorum Bastığın toprak olmayı Nasıl da özlüyorum. Çoktan dökülmüşlerdir yalancı bir baharda Yüzünün bahçesinden O badem çiçekleri. Barış Çelimli |
benim için günün şiiri...
yüreğine sağlık...