Zalimsin İşte
Hatıralar silindi gitti mazide
Adını unuttum ben sahi ismin ne Bir yerde karşılaşsak tanımam bile Artık benim için sen bir HİÇSİN işte... Bunca yıllık geçmişe ihanet eden Arkasına bakmadan çekipte giden Acımadan başımı öne eğdiren Merhameti olmayan ZALİMSİN işte... Dost gibi davranarak sinsilik ettin Uçurumun başından aşağı ittin Soyun kurusun hangi damara çektin Sırtımdan bıçaklayan KALLEŞSİN işte... Yalan dolanlar ile dünyamı yıktın Ne onur bıraktın ne gurur bıraktın Yüreğimde sönmeyen bir ateş yaktın Gönlümü yaralayan HAİNSİN işte... Ah çekerek zavallı ömrüm geçiyor Ecel yolu her an ruhumu biçiyor Cansız beden ecel şerbeti içiyor Vefa nedir bilmeyen NANKÖRSÜN işte... Bu nasıl bir yoldu bu nasıl ihanet Yaralı gönlümde kopardın kıyamet Vicdanın yokmuydu, yokmuydu merhamet Ar damarı çatlamış ALÇAKSIN işte... İnsan ne için yaşar nerede onur Yokmuydu birazcık şeref ile gurur İzzeti bilmeyen böyle kalleş olur Cesareti olmayan KORKAKSIN işte... Utanma bilmeyenden vefa bekledim Yanıldım işte seni insan belledim Bir yılanmışsın ben bunu bilemedim Otu olmayan çorak TOPRAKSIN işte... Güvendiğim dalları elime verdin Vurdun hançeride şu sinemi deldin Ne zaman yabancısın ne ara eldin Rüzgarda savrulan bir YAPRAKSIN işte... Allah’a havale ediyorum seni Dert çektirdin bana sende çek çileni Vurdun öldürdün zalim mahvettin beni Hem hain, hem kalleş, hem ALÇAKSIN işte... Erhan DOĞANAY |
Kutlarım değerli kalemini, yazdıran yüreğini ve eserini
Gönlün abat olsun
Allah'a emanet olasın, sağlıcakla kalasın