istediğin yöne uçamamak zordur bilir
bütün güvercinler
orada hep hazır bekleyen
yalnız onlar için biçilmiş bir kaftan gibi
karanlık göğü
huzuru arayan kanatları altında
titrek minik yürekler

kocaman bir kuş vardır
geçince dalgalı denizi, ormanı
silah kuşanmıştır tilkiler, kurtların elinde sopalar
gözlemektedir geçeceği yolu
öyle bir tedirginliktir ondaki
güvercin tedirginliği

kapılar hep kilitli duramaz
çıkmak gerek ümitsizlikten dışarı
çadır kurmuş olsa bile eşikte
özgürlük düşmanları
kanadından vurulacağını bilsen yine
özleyerek karanfil sokağı düşlerini

geçmek gerek benden ileri
biz havalı sokaklara
caddeler ağırlamalı
gençleri, yaşlıları ile umutlu
uçmalı güvercinler ekmekten öte
gelecek güzel günlerin sezgisiyle
konmalı dirliğin ağırlandığı
demokrasi sofrasına

ah tedirginliği güvercinlerin
’ama biliyorum ki
bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz’

19. 01. 2021 / Nazik Gülünay

’Kendimi bir güvercin tedirginliği içinde görebilirim ama
biliyorum ki, bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz.’
- Hrant Dink