Umutbaşladığım ilk dizenin ismi umuttur kardelen nasıl deler soğuk toprağı beyaz işler bakışlara renginden sızar ruhumuza tuttuğu ayna nasıl incecik ve derinden bu topraklarda barışa yürüyen insanlar eksilmez o zaman eksilmez dağ ayaklı çeşmeler akar, unutulmuş köy yolunda eksilmez yüzümüzde gülmek çizgileri hep sevgi suyundan içen ayaklarını nerede unuttun diye sormayacağım işte yürüyemezsin bilirim takma bacakla nasıl kuklalar büyütemezse kendini büyüyemezsin öyle nerede umut görsen yürürsün oraya değil, çıkarın olduğu için kaldırıldığı için coşkun akan nehirlerin önünden pislik yığını engeller! bilirsin duracağın yeri kucaklayıp sevgi ormanını insan getiren şiire derin bir soluk alırsın çiçeklerinin açtığı yerde ah aynada görsen kendini! 16. 01. 2021 / Nazik Gülünay Ahmet Coşkun 1 arkadaşıma çok teşekkürler.. umudun peşinden koşanlar güzel günleri getirecekler onlar gökteki yıldızlar kadar çoklar karanlıkları delip gelecekler Minoş- canım arkadaşıma çok teşekkürler.. Umut ve sevgi hayatın can suyu Onlarsız çorak bir topraktır insan oğlu Susan dilsiz şeytan, haykırmasa insan oğlu Araştıran okuyan, sorgulayan bulur doğru yolu |
çok güzel içten vede samimi
şiirde umut çok mükemmel işlenmiş
tıpkı kardelen gibi
cemrenin düşyüğüne işarettir kardelen,
azimle deler buzlu toprağı
gösterir beyaz çiçeklerini