Ellerim Toprak
Büyük bir uçurum,
Kaç kişiye nasip olur böyle ölüm, Bilsinler ki hatırlanmayacağım, Hoş gelmedim, gülmedim, Ellerim ceplerimde, çıkarsam ellerimi, Ellerim toprak, ceplerim toprak. Ben de gelip geçtim, yollardan, otobanlardan, Duvardan düştüm bir ekmek gibi, Bir şölene yolculandım, ellerim karıncalandı, Ağzım yandı sulardan, yüzlerden, Ben de gelip geçtim gölgeme yakalanmadan. Hiç olmadı çıktığım tepe, Göğe takılmadı uçurtmam, kimseler çağırmadı sokaktan, Kendi kendine yazılan bir mektuptur hayat, Ne gelen bekler camda, Ne de getiren farkındadır bu oyunda. |