isimsiz şiir
beyaz güvercinler gördüm rüyamda,
simsiyah bir karanlıkta, bulut bulut bana uçuyorlardı, ayaklarında gözlerini kapa yazıyordu, olmayan elleriyle gözlerimi kapatıyorlardı, bir iz beliriyor gibiydi ufukta, güneşe benzeyen bir alevlikte, karanfiller çiğniyordum bir kez daha yaşamak için, uyandırmıyordu beni uyku, sabah bir yel gibi giriyordu koynuma, ilk ayaklarımı üşütüyordu ölüm, kırmızı bir tabut gibi duruyor başucumda her şey, hadi uyan, hadi uyan, hadi uyan. |