Değerli dostum Süleyman Toprak'ın Hafız şiirini anımsattı şiir.

Şöyle diyordu ;

"
Menzil varsa yol vardır yolcu da
Yürü hafız
Yol yürüdüğün kadar senin
Göz (b)aktığı
Köz yaktığı kadar "

Şiirle ilgili bizim İlhan ağabey ve Deniz Tayanç şairimiz diyecekleri bi güzel sıralayıvermiş.Sanırım bize diyecek bişey bırakmamışlar.

Anlaşılan o ki yürüdüğümüz bu yolda ne ekilirse o biçilecek.

Naçizane bir alıntı da kendi şiirimden paylaşmak isterim.

"
Zaman geçer, yollar biter
Hancı biter, han yetişir
Yeniden başlar herşey, yeni bir temâşa
Akrep kaçar, yelkovan yetişir
Nasıl oluyor da insan, her yokuşa..
Binlerce adımını yazdırıp
Her telaşa, her çağrıya yetişir de ..
Kendine gecikir! "

Umarız kendimize gecikenlerden olmayız.
Zira herkesin olduğu gibi kendimizin de bir menzili vardır.Kendimizden geçerken kendimizi bulur kendimize ulaşırız.

........

Yürekten kutladım
Bizden de çokça saygı ile..
ve :) le

Çok yürüdüm yürüyüp bitirdiğim yolda, her sefer yeni...
Lezzet-i İlahi ah dünya yüzünde acı ve keder, geçici...
Şair demişti::"Bu sönen, gölgelenen dünyada..."
Şair demişti::" Biz koştuktan sonra da koşan atlarız..."
Mevlana Celaledddin sus dedi sırrı ifşa etme, uydum ben de...
Menbaına saygı iile...
Çok saygımla.