Nehir yarığıSilik ve ince gölgelere yağıyor gözlerimden gece Tüm vakitlerin işlediği pencereler açıyorum şehre/ İçimin toz mavi aynasına Uzak ya da yakın tenine dokunmak düşlerin Kaç yaradan doğduğumu bilmediğim uçurumlar Susuyorum Susuyor ölüler gibi derinliğime herşey/ Herşey bir başka güzellikte gizimin sancısına Sesimden önce yalnızlığa Deli rüzgarların odamı yalazladığı kuraklar uyanıyor Uğultu yapraklar,incirler yahut bir martı yı uğurluyorum Sesimden önce kimi bekliyorum Bilmiyorum Denizin suyuyla kapılıp düşsem yolculuklara Dudaklarıma gül açar mi meleklerin beyaz hüznü Çıkıp bir yerlerden gelmesi gibi bir şeyin Bir şey şiir içinde uyuyan yanıma Usulca ve koklayarak gökyüzü tiriliğinde iniyor sabah Herşey kendini yeni güne bırakıyor Sırtımda nehir yarığı ... |
Biz şairler acıyla kardeş olmuşuz nedense,,
GÜNAYDIN