yorgundum çok, bir pencere kenarı arıyordum
sonra dudak kenarından sarkan bir şeye denk geldim
-gülüşüne..

-sen demişken sevgili
neden bu kadar nedensiz ve alabildiğine mavi
yüzün yani, çoğalan ormanlar gibi, hiç bitmeyen bir yürüyüş
şu alelade dünyada, nadide bir sanat sanki, yüz oyması gelincik tarlası
yüzün yani, tembihli bir kız çocuğu
bez bebeğinde istemsiz dünya söküğü
sanki bir fısıltıyla ikiz kardeş büyümüş yüreği, öylesine tedirgin
sağılan bir şey var, yüzün yani, süt gibi beyaz tazesi
sevilesi ne varsa yüzüne dönüşüyor, alabildiğine çocukluk
durgun bir göl, yüzünün kenarında yağmur aksanlı ürkeklik
yüzün yani, Havva’dan kalma
yüzün anne, yüzün açılan kapım, yüzün yalnızlığımın yoldaşı
bilmem bu nasıl bir denklem ki, uzak yakın eşittir yüzünle aynı mesafe
yüzün demişken sevgili,
an içinde, tam beş vakit saçlarımı okşayan elleri var..

bizim kalbimizin bir hikayesi var sevgili
aynı kavgada vurulmuşuz, kırılmışız kalp kalbe tutunmuş
-hep yeniden güne güneş doğmuşuz

-sen demişken sevgili
akşamsefalarından kalma bir sabah var ellerinde
perdesi çekilmemiş olasılıklar evreni, ellerinin pencere kenarı
ellerinden başladığım anlar var, saymaya, hecelemeye kendimi
zamanın tepetaklak atışını hatırla, ahşabın gülümseyişini
içimizin bahçe katında, hemde, ortancaların gözü önünde
ellerin yani, getirmişti seni uçsuz bucaksız bir seyirden
sanki sokağıma bir gemi yanaşmıştı, denizi ellerinde yüzen
ellerin yani, lisanında sessiz bir dil var,
lehçesinde kara bir çocuk, Afrika’nın taşlarında sek sek oynayan
bu iyi bir şey, yani ellerin diyorum, henüz üç yaşında bir heyecan
ellerin yani, bir yumru, bir kuş yuvası, bir kelebek kanadı
ellerin demişken sevgili
an içinde, tam beş vakit, ruhuma dokunan yüzü var..

bizim kavgamızın bir hikayesi var sevgili
aynı kalpte vurulmuşuz, kırılmışız yumruk yumruğa gelmiş
-hep yeniden güneşe gün olmuşuz

-sen demişken sevgili
bütün günaydın çiçeklerinin uyandığı bir sabah var gözlerinde
hadi kalk, yüzünü ışıkla yıka
birazdan sokağa çıkacak iki çocukluk olalım
iki portakal çiçeği, yarın meyveye duracak bir hayal
gözlerin yani, atlıkarıncaların içinde bir lunapark
zincirsiz bir salıncak göğü aşındırıp, kuşlara karışan
gözlerin yani, kırmızı bir bisiklet
gökten biraz mavi bulaşmış, ağaçlardan yeşil, siyahta buluşmuşlar
say ki, dünyanın ilk günü
ve son günü arasındaki mevsimlerin yağmura duruş serüveni
gözlerin yani, bir romantik devrimci
atının üzerinde şahlanmış bir fatih, kalbimin fethine mazhar
gözlerin yani, yüzümdeki nar dağılmasın diye
kalbimin nabzını tutan, zeytin işçisi bir baba yüreği kadar vefakar
gözlerin demişken sevgili
an içinde, tam beş vakit gözlerime giydirilen şeffaf kelepçeleri var

bizim hikayemizin bir kavgası var sevgili
aynı yumrukta yenilmişiz, dövülmüşüz kalp kalbe gelmiş
-hep yeniden aşka aşık olmuşuz

-sen demişken sevgili
asırları yeniden doğurmaya amade bir tohum var kalbinde
dünyayı yeniden onarmaya meyilli bir iyilik
kalbin yani, on beş yaşını üşüyüp durduğun mağara
kalbin bütün şairlerin ilhamgâhı, nice şiirlerin bercestesi
ilk rastladığımda sana, titrek adım yürüyordu, kalbin kalbimde
kalbin yani, çok ağlayan bir sesi vardı
sesimin anne kokusuna sarılıp sarılıp duran, bir yalnızlığı
ninni bilmez bir duvardı benim sesim
sesimin bahtında siyah lekeler, simsiyah yağmurların hikayesi
kalbin yani, tam ortasında devasa bir kürsü kurmuştu sonra hayat
kalbinin dilinde merhamet adlı bir hitabet
ve dünyayı aşka boyama telaşın vardı
kalbin demişken sevgili
an içinde, tam beş vakit acziyetimi sarıp sarmalayacak kolları var..

-sen demişken sevgili
içimde sen diye bir ırmak var
akıp duruyor kalbimin kurağan yanlarına
-sonra el ele yeşilleniyoruz....