DÜZLEM
Tanrım; düzlemine al beni
Rasyonel olmasam olur mu? Çünkü; şu sol yanım dünyadan çok çekti Sabah olunca doyuralım fukaraları Bulursun her yokluğun varını Tanrım; bir tek aşkın zıttı yok Nefret diyorlar duyar gibiyim Aşk kana yazılır, elem hicrandır Başka türlü var edemez kırgınlığını Özümüz, karanlığımız Senin, benim ölü doğan yarınımız Bir milad eksik gelir dayanılmaza Düşmeden sesi çıkmaz ayrılığın Öpüp başımıza koyduk yalnızlığı Sonrası iman dolu bir susku Gitmekse, çiçek dokusunda açan yara Ya da kumdan medet uman sarmaşık Manadan doğrulan bir serzeniş Konumuz yalnızlık ya da her neyse.. |
"Tanrım; bir tek aşkın zıttı yok"...
Bazıları ise vasat; "Aşk kana yazılır elem hicrandır"... gibi.
Elbette herkesin bir ifade biçimi var ama bir okur olarak vasat figürlerden kurtulur ve anlattıklarınız bir kısmını okuyucunun hayal gücüne bırakırsanız, çok daha güçlü olacak kanaatindeyim. İzninizle eleştirdim.
Selamlar.