................LEYLİ VÜ MECNUN.................
Giderken umarsızca,yürekte bir sızıyla,
Bir el değdi omzuma ,ah! olanca hızıyla, Meczup bir bedeviymiş,ürküttü biraz beni, Lakin belli etmedim,titreyen bu bedeni, Dedi: “Nereye böyle? Verilmez mi bir selam?” “Kusura bakma yoldaş,dilimde yoktur kelam…” Dedi: “Sıkıntın nedir ,anlat hele pirine;” “Adım Kays’dır üstadım, Mecnun diye biline…” “Söyleyecek sözüm yok, yitirmişim yarimi” “Bu gönül iflah olmaz,bulamazsam Leyli’mi” Anladım dercesine,salladı başını pir; Dedi: “Unut Leyla’yı,buyur hak yoluna gir” “Leyla’nın yolu haktır,başka yol uymaz bana” “Sevdanın yolu tektir,dönmek yakışmaz bana" “Günaha girme” dedi, “Devşir aklın başına” “Kızdırma yaradanı,bakmaz gözün yaşına” “Cehennem ateşi mi,korkutacaktır beni?” “Gönüldedir ateşim,öldürecektir beni…” Dedi: “Benden bu kadar,aklın bunu düşüne” “Hakk seni ıslah etsin,var git kendi işine” Ayrıldık bedeviyle,gitti kendi yoluna, Yığıldım oracıkta,baktım sağım soluma, Heyhat! Çölün ortası, yapayalnızım burda, Yem olmayalım Yarab!, kuş ile vahşi kurda… Leyli’min aşkı geldi,allahtan ki aklıma, İsmini dua ettim,dilimde en saklıma, O da ne! Gök gürledi,birden bire bir yağmur, Yer gök kapkara oldu,bastığım her yer çamur, Bir ilahi ses duydum,benliğimde bir yerde, Nutkum tutuldu,şaştım, gözlerimde bir perde… Dedi: “Kays özüne dön,ne olacak bu halin?” “Rabbin hoşuna gitmez,bu isyankar ahvalin” “Topraktan yaratıldın,ve ona döneceksin” “Hak yolunu unutma,doğruyu göreceksin” El,ayak tutmaz oldu,benzim soldu gül gibi, Ta derinden sarsıldım,birden yandım mum gibi, İlahi aşk işledi,yüreğe katre katre; Huda’yı düşünürken , ol Leyli’m düştü hatra… Dedim kendi kendime, güzelliği fanidir, Onu da Hakk yarattı, Hakk’ın yolu bakidir… Gözden yaşlar süzüldü,binlerce tövbe ettim, Yakardım Allahıma, onun yoluna gittim… Dua ettim affetsin,alsın beni yanına, Ondan ala yar mı var ,bu perişan canıma? Ah! yemeden,içmeden, gece gündüz çöllerde, Bitap düştüm ağladım,onsuz yaban ellerde… Ağlarken ben aşk ile,bir güzel çıkageldi; Sildi gözüm yaşını,elimi tutuverdi… “Sen de kimsin ey güzel? senin burda işin ne?” “Çöller tekin değildir,soysuz düşer peşine” Dedi: “Yarim ben Leyla’n,tanımadın mı beni?” “İşte yanına geldim,çok seviyorum seni” Dedim: “Seni göremem,gözlerimin yok feri” “Benim yarim Allah’tır, var git köyüne geri” “Aslolan yaradandır,hacet yok başka söze” “Sıyrılalım dünyadan,sarılalım bir öze” Onların hikayesi,dolaşır dilden dile, Bu aşk ölümsüzleşir,saplanır durur dile… Leyli vü Mecnun olur,onların hikayesi, Bize düşen sadece,vakanın tahkiyesi Ayşe der ki: “Üstatlar! ,elimden gelen budur…” “Tek hakikat Huda’dır ,gönül mimarı o’dur… “ (19/07/2008-ANKARA) (A-Y) *** bu benim 25. şiirimdi ve nice 25. şiirlerde buluşmak dileğiyle..... |