YOKLUĞUN VURGUN
YOKLUĞUN VURGUN
(bedeninle bedenim, arasına tel örgüler çekilmiş iki yasaklı bölge şimdi, geçişi uzak zamanlarda kalmış) Yokluğunun coğrafyasında cirit atan, tek gözlü çift başlı acılar dikildi karşıma kınından çıkan ucu sivri hatıralar saplandı bilincimin en diri yanlarına yırtıcı bir fotoğraf, pençesine aldı gülüşümü ve savurdu bir okyanusun en dibine korkular devriye gezdikçe bedenimde göz altına alındı umutlarım Yalnızlık , yatağıma musallat olan sinsi bir sevgili Koynuma aldıkça, hüzün yüklü bir şiir çağırıyor uzaklardan sevda cümlelerinin Aşk yüklü dizelerine takılıp Kovuluyorum Hiçbir dizeye duygu veremeyen Pörsümüş,uyumsuz bir sözcüğüm şimdi ilişmeye çalıştığım bir şiirde yavaş yavaş anlamımı yitiriyor hiçliğe yuvarlanıyorum! Nilay Akçay ANAFİLYA TEMMUZ 2008) (ORTANCA,KASIM 2OO8) |