Sonsuz aşkAşk Kal diye bir yokluğun Nefes arası soluğuna yerleşen şiir örtüsü Akılsız geceye katlanan Şuursuz ayıpla seviyorum pencereleri Küçük bir çocuğun eliyle.. Gözlerime yerleşen yıldızların hafifliği ayaklarım Derin bir iç’liğin kendimi bulması Bu vakitler Tam bu vakitler Ellerinin avuç içime şiir diye döküldüğü Düş harmanı sesimin buğusuna Ürperen sessizliğin ağrılı yanlarına hüzünden kent indiriyor perdeleri Doğmaya müsait ışıklardan b/akıyorum Çünkü aşk Kal diye bir yokluğun Nefes arası soluğuna yerleşen şiir örtüsü ... |
Çok saygımla.
deniz_tayanç tarafından 8/28/2020 4:49:42 PM zamanında düzenlenmiştir.