Bir kaç gündür siteye giriş, şiir okuma ve okuduğum şiirleri yorumlayamama sıkıntısı çekiyorum .Dün okuduğum ve çok içlendiğim bir şiirdi.Yorum da yapmıştım ama error verdi site.

Sabahtan beri de ara ara uğraşıyorum yorum yapabilmek için.Umarım bu sefer errorsuz olur :(

Şüphesiz ki her evlilikte kadının yükü, sorumluluğu erkeklere nazaran daha fazla.Ben kendimde dahil tanıdığım tüm kadınlara çok programlı makineleriz derim. Şiirde bunu baya güzel anlatmış, erken yaşta evliliğin yaşattığı eksilerle.

Çok manidar bir şiirdi. Günde görmek ayrıca mutlu etti.

Rabbim annesini kayıp etmiş tüm evlatlara sabır versin. Annesi yaşayanlara da sağlıklı ömürler nasip etsin.Dünyanın en zor mesleği şüphesiz ki annelik! Çok hisliydi anneye olan iç dökümü.

Tebrik ederim kaleminizi.

Selam ve Sevgilerimle.

Henüz onbeşindeydi
hayali kırılırken
esir düştüğü hayatın tuzağında
hüzün sürüyordu sefasını, kanayan ömrünün.
ne kışa başkaldırabiliyordu ne eşe.
boynu eğikti çektiği cefasına.
Ağlıyordu
soramadan uçup giden annesine.......

Yaşı büyüdü belki kanayan yaramızın ama, yönü belli değil....

Harika bir konu ve harika bir şiir akmış yüreğinizden.
Saygılarımla.

"yola çıktım anne, önümde çizdiğin yön
erken evlenen kızların karanlık yolu"

Bu iki mısra bile roman olur!
Cehaletin,
gerçek derinliği gözle görülür.
M. Kemalin yaktığı meale varken;
İnsanlık niçin karanlığa sarılır?

Saygılarımla.