Sırlı suIşıkla gelen karanlığın ağzında sessiz deniz Oturuyor ruhumun oluklarına... Gecenin serzenişi acaip bir yalnızlık Sırlı su gibi odasında penceremin Hiç durmayan nehirlerin vaktine öldüğünde gölge Değişir mi kokusu nanelerin -atmalıyım içimden uykumu bölen sesi- Ki, Solgun maviliğe kaçan kuşlar suskun Herşey ölüyor Bütün herşey usulca Anlamaya çalıştıklarım ağarıyor Ağlıyor avuçlarımın içinde çocuk Ve gölgeleri kullanıyor birileri Birer ikişer çoğalarak Böyle ayakta ve Kendindeki aynaya kaybolarak Bir yağmur ki papatyası elinde Dokunsam boşluğa atıyor kendini Sanki ses verecekmiş gibi Herşey ölüyor Bütün herşey usulca Bir ağacın altından seyrediyorum Gecede yıldızlar Nazlı kıvılcımlar Gözlerinde filizlenen Hadi kanat içimin gül kokan mahşerini İkimizde ölüyoruz ... |