Ben papatyaları bilmem
Laleri de papatyaları da kırlarda
görmüştüm
Kokularını renklerini de bilmem
Ben sadece Nevruz çiçeklerini bilirim
Annem gibi!
Annemi de çok seviyorum nevruz
çiçeklerini de
Anneme çok benziyorlar her yerde
açmayan
Issız sessiz dağlar da açan garip
çiçekler
Bildiğim tek çiçek kokusu ise
cennet misali kokan Annemin
şefkat kokusu
Nefesimi açan!

Bana çiçekler güller öğretilmedi
Ben sadece "hüzün çiçeklerini"
bilirim
Nevruz dan sonra
Onuda Annemden tanıdım
Ömründe hiç çiçek almayan kadın!

Birgün çiçekleri topladım Anneme diye
sunduğum da
Kızım ben bilmem çiçek almayı
Nasıl tutuluyor demiştin ya...
Tebessüm edip şakacı kadın!
Ellerin çiçeklerden incinmez
Korkma Nevruz sultan
Bilseydim
Sana dikensiz gül getirirdim

Bak oysaki ismin bile çiçek
Ondandır sana başka çiçek sunulmaması
Hem çiçeğe çiçek getirmek kimin
aklına gelirdi ki demi ama
Üzme beni üzme Annem
Çiçeklerin sultanı Nevruz!

Yüzüme bakıp bana laleler papatyalar
getirme
Sen benim "hüzün çiçeğimsin"
sen gülünce içim ısınıyor
Gölgede kalıyor tüm güzellikler
Narin kırılganım demiştin
Şimdi her yer gölge ve soğuk Anne
hemde ayaz
Sıcağı ısıtmayan güneş düşer üstüme
Gündüzler karartma
Geceler ıssız sessiz
Canım sızlar can sızım
Tüm güzellikler teninde söndü
Tenin toprakta
Ben ise üşüyorum, donuyorum
mezar taşının gölgesinde
ısıt beni Anne

Seslensem fısıldasam,
usulca sokulsam yamacına
Olmadı;
Bağıra bağıra çağırsam
Duyarmısın?
Duyarmısın beni Anne
Ne olur duy beni
Ne haldeyim bir bilsen

Hüzün çiçeklerini anlatayım mı?
Anlatayım mı sana Anne
Senden sonra
Artık;kökleri acı ile tutunuyor hayata
Göz yaşı ile sulanıyor ve besleniyor
Dalları ızdıraplı sarmaşık, sarıyor ruhumu
bedenimi
Bilmiyorsun ama annem canım çok
yanıyor
Çiçeklerim marazdır derttir heryerden
açıyor
Hemde sadece kanamalı
Hüzün çiçeklerinin kokusu topraktır
Arada Savrulur başıma bela saçar
Tüm vücudum gül damgası olur
Bazen mor güller
Bazen siyah Laleler
Oysaki ben Nevruz seviyordum
Değilmi? Annem
Sonra mevsimim değişiyor
Beyaza sarılan yüzün gibi
Tüm çiçeklerim soluyor
Bilmiyorsun ama ben bilmiyorsun
Hüzün çiçekleri yerine
Cehennem çiçekleri açıyorum Anne


#hüzünlükent
Kayıplarım vedasızdır benim~