PASTORAL MUTLULUK...
Mutluluğun resmini çiz bana...
Önce bir tuval koy ortaya; Yerleştir beyaz kağıdı tam hizasına... Bir kaç dağ şekillendir önce resmin bağrına, Bir de ırmak aksın dağların arasından usulca… Irmağın üstünde vakurca duran; O eski köprü detayını sakın atlama… Bir de çoban çiz sırtında kepeneği elinde kavalıyla... Ama sakın bembeyaz tüyleriyle, Masumca salınan sevimli koyunları unutma... Hatta eski bir kulübe olsun resmin sol kenarında... İçinde bir baba, üç güzel kızı bir de hamarat karısıyla... Sen yalvarırım mutluluğun resmini çiz bana... Dağların ardından süzülen sarı saçlı güneşi çiz, Doruklara sevdalı beyaz karları yabana atma… Bembeyaz bulutlarla nakşet masmavi gökyüzünü; Kırlara döşenmiş kan kırmızısı gelincikleri unutma… Şimdi beni de ekle habersizce bir kuytuya, Ve sen resmi tamamlamaya devam et haylazca… Gözlerimde umut olsun; Başımda papatyadan örülmüş bir taç, Ve bir demet kır çiçeği bırak avuçlarıma… Son olarak kendini de iliştir yanı başıma usulca, Ellerimi tut sımsıkı, Dudakların dokunsun alnıma… Resim de olsa büyülü bir aşkı yansıt bana, Ve ne olursun beni, Sana muhtaç; Aciz, Kimsesiz, Nefessiz bırakma……………………. (15/07/2008-ANKARA) (A-Y) |
şiirde aşk, aşkta şiir.
aşk gibi şiir