Adı YokŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ve bir sabah...
içimdeki tüm beyazlar siyaha özendi... kuraklığın ötesine geçmez uykularım rüyalarım kendi sınırsızlığına düşman evet gölgelerin ötesinde saklanan bu gözler benim boşuna adımı sorma bana ben çoktan varlığımı karanlığa teslim etmişim ayak izlerim kendi imhasına kurulu ellerim ise gırtlağımdaki son nefesime vurgun evet ateşin içinde d’ağlanan bu sözler benim boşuna adımı sorma bana ben çoktan varlığımı yokluğa meyletmişim güneşi dost edinemem artık kendime anla beyaza sığınan başımda deliliğin her şeklini gördüm evet gecenin içindeki ışıkları karartan bu bakışlar benim boşuna sorma adımı bana ben varlığımdan daha doğmadan eksildim |
ne yaman yazıyorsun ya hu.
tebrik ederim.