Yağmur üşüyorŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yağmurlar üşümesin~
Ben alışığım mutsuzluğa yabancılık çekmiyor ruhum Hatta; Gülünce hastayım sanıyorum Gülmek oysaki,en çok bana yakışıyor İçim aydınlanmali ki yüzüm de gülsün Tuhaf bir ruh halim var benim Ruhumla aklımın arası hiç iyi olmadı İkisi ayrı telden çaldı daima Ruhum ağlarken yüzüm hercai güldü Bazen ayrılmalarını istedim ama olmadı. Bir orta yolu bulamadım Suskun Cümlelerim oldu hep Dilim kilitli dudaklarım mühürlü Gözlerimde hüzün, yüzüm hep düşüktü Annesizlik misali olsa gerek Mutluluk uzaktan yakından muhatap değil benimle "Mutlumusun" sorusuna o nedir Diyecek kadar tanışmadık Bazen duvarlar ile konuşuyorum Onlar da cevap vermiyor Kızıp, kapı pencereye sesleniyorum Duvar ağlamıyor pencere ise duymuyor Onlara bile küsüyorum Sonra galiba kafam kırık diyorum içime içime susuyorum Ben ağlarken sadece Yağmur üşüyordu Ve üzülüyordu Öyle işte! Mutluyuz destekte nafile yüzümüzden hep bir hüzün gemisi geçiyor Dalga vurdukça Demir atıyor elmacık kemiklerinden akan tuzlu sulara Sonra... Yağmur üşüyor Ben üşüyorum Ve yüzüm düşüyor. Yağmur hiç üşürmü demeyin! üşürmüş İnsan her yerden acır heryerden kanarmı? Gözyaşımdan kipriğime Her zerrem kanıyor Yağmur üşüyünce Yağmur benim minik yüreğim Anneciğim, sen üzülünce ben üşüyorum diyen Yüreğime iyi bakın Yağmur üşümesin |
Annecim sen üzülünce
ben üşüyorum diyen
"Yağmur üşümesin"
üşümesin
hiç bir çocuk üşümesin
):