Senden sonra
Kaç günyüzü görmemiş geceyi
örttüm yalnızlığın üstüne Kaç mevsim tükendi kış bahara küs takvimlerde Hangi asi rüzgar değdi hırçın bir sonbaharda saçlarıma Hangi tuzlu sularda boğuldum bilemezsin Ve Senden sonra Kış baharla ters köşe biri diğerine düşman Aradaki mevsimler yaşanmamışlığına pişman Hangi şebnem düşer ki kuru dallarıma Çıkmıyorsun artık ayrılık kokan Sarı papatya fallarına Senden sonra güldüğüm her şeye sebepsiz ağlar oldum Tasa nedir bilmezken bir tas suda boğuldum Koşar adım yürürken hayata karşı oturduğum yerden nefes alırken yoruldum Akşam gün batımlarında uyurken Sabah gündoğumlarında uykusuz Seni değil yine kendimi buldum Ve Senden sonra Saçlarımı gün içinde üç beş kez taramıyorum Makyajım desen kararmış gözlerden ibaret Aynaları sorma, sorma sakın aynaları Bakmayı unutuyorum Tesadüfen baksam da bir yabancı görüyorum Kendime uzak kendine tuzak Senden sonra Sesini duyamıyorum karanlığın sessizliğinde Gün ışıklarında sen yoksun! Karanlık zindansı kuyulardayım Tavandan sızan ince bir umut ışığı O ise Güneş varsa Oysa ki, Güneş yüzünde Yüzün gölgemde sen yoksun! Toz toprak her şey bulanık ellerin yok Beklediğim gün doğumları Eyvahlar olsun ki, kurtuluşum yok Ve Senden sonra Rüyalar görüyorum anlık uykularımda Öyle renkli, iç açıcı da değiller. Ne mavi gökyüzü Ne yeşil kırlar Her düş’ümde düşüyorum uçurumlara Tutunamıyorum kabusun karanlığına Yıldızlar sönmüş Güneş efkarda Korkuyorum sevgili Ne olur uyandır beni uykusuzluğumdan Tekrar uyut Senden sonrası ve Senden önceki baharıma #hüzünlükent |
Tebrikler yürekten