TERKEDİLMİŞ MASALLAR VE BİTİRİLEMEMİŞ BİR İNTİHAR MÜSVEDDESİBitirilememiş bir intihar müsveddesiyim Lelia - Aragon’un kulakları çınlasın - Her gün eğri bir çiviyi emzirir ülkemde Yıpranmış bir masa kalem ve çokça kağıt Maskeler yüzler ipler sonra ninni söyler ama çokça ağıt Say ki Lelia Rahme dönmeye çalışan kelebeğim Evet kanatlarını terkedilmiş masalların çürüttüğü bir kelebek Gitme Lelia bu gece Uyur kalırsam boş bulunup şiirler de beni terk edecek Bıktım hem bu intiharı bitirememekten Bana ellerin gerekecek Işığı açma Lelia Yüzünü görürsem - yıldızları düşmüş gözlerini - vazgeçmemi istediğini falan zannederim Belki utanır da cayarım Işığı açma yalvarırım Say ki Lelia Kentteki caddelerin yüzünü yıkadığı yağmurum Hep öpülmüş hep koklanmış saçlara yağıyorum Gitme Lelia bu gece Mazgalların parmaklarıyla gözyaşlarımı silemiyorum Tenimde ayak izleri dans ediyor - tepiniyor boşalıyor kusuyor sızıyor - sessizce ölemiyorum Perdeleri açma Lelia Yüzünü görürsem - satırları demlediğim zülüflerini - sarılmak istediğini falan zannederim Belki utanır da cayarım Perdeleri açma yalvarırım Say ki Lelia Bu hayata kaçak binmiş bir yolcuyum Penceresi hayata açılmayan odamda sobelenip duruyorum Gitme Lelia bu gece Çıplağım Üzerime yürüyen duvarlarla açık seçik konuşuyorum Delirmekten değil birileri bilet soracak diye korkuyorum Konuşma Lelia Yüzünü görürsem - pastel giyinmiş dudaklarını - sevişmek istediğini falan zannederim Belki utanır da cayarım Konuşma yalvarırım Say ki Lelia Kader tahtasına tebeşirle yazılmış n/isyanım Dikenli tellerle çevrilmiş ömrüm hayal de kuramıyorum Cılız bir el yahut çığlık silerken tahtadan kimliğimi toz toz dökülüyorum Gitme Lelia bu gece Sabah teneşirde adım söylenecek Bir kürek ve bir mezar lazım Bana ellerin gerekecek Ağlama Lelia Yüzünü görürsem - ıslanmış gamzelerini - aşık olduğunu falan zannederim Kesin utanır da cayarım Ağlama yalvarırım… Özgür SARAÇ/Râzı 06052020Denizli |