Elaydı Gözlerin
Gövdem de yürek diye bir avuç kül taşıyorum
Kim bilir hangi rüzgârın bağrına konuk dumanı Zoru sınadığım yeter! Küflü zehir soluyorum kaç gündür Acının hükmü yeter! Susmuş gece, körlüğüne dilsizliği katık etmiş Sabır diyorum kendime gönlüm sabır diliyor Ama yürek neler görmüş neler neler biliyor Her sabrın sonunu selamet süslemiyor... Batık bir gemi gibiyim yokluğunun denizinde Tuzlu sularında yüzüyor yaralarım Sızı ömrüme yar olmuş acılar kadim dostum Tez zamanda görünmüyor adamlığa niyetim Aşkın kara kaplısından silinmiş hüviyetim... Ay küçülür deli goncam gözlerin büyüdükçe Ve bu kentin minesi yokluğunla kirlenir Bu divane halimin sebebine gelince (Sustum ya, herkes sorar şimdi anlatsam dinleyen olmaz) Elaydı gözlerin bela olmadan önce... Barış Çelimli |
tebrikler