Kirpiklerin - kelebekler gibi -
ansızın bastıran bir eylüle yakalanır
diye gidemiyor değilim
Yahut gözbebeklerin ressamın paletinde
hüzün rengine boyanır
Yahut bedenin Ebabiller geldiğinde
kendi gölgesine saklanır

Değil sebebim bunlar değil

Her tren sesinde uykun kaçar
ve rüyaların yarım kalır
diye gidemiyor değilim
Yahut zülüflerini
küskün yağmurlar ıslatır
Yahut papatyanın cesedi
mezar diye avuçlarına bırakılır

Değil sebebim bunlar da değil

Son dileğini soran olmaz belki de
Araf’ta kalır son nefesin
diye gidemiyor değilim
Yahut La kısmını unutursun Kelime-i Şehadetin
Yahut Züleyha gibi uzanır arkadan bir gömleğe
ne yaptığından habersiz ellerin

Değil sebebim bunlar da değil

Altını çizdiğim satırları
öfke nöbetine denk getirip
- anılarla birlikte - ucuza satarsın
diye gidemiyor değilim
Yahut sivri topuklarına rahat vermiyor diye
kaldırım taşlarını söküp
illegal gösterilerde başına iş açarsın
Yahut ellerin üşümesin diye
boynunun kenarında kalan
dudak izlerimi yakarsın

Değil sebebim bunlar da değil

Senden sonra
renk renk uçurtmaların
düşüp yolunu şaşırdığı uçurumların
keskin dudaklarında yankılanır adım
diye gidemiyor değilim
Yahut rengi çalınmış gün batımlarının
donuk bakışlarına yakalanırım
Yahut feryat eden bir neyin
son deliğinde içli içli ağlarım

Değil sebebim bunlar da değil

Sevdiğimiz şairleri yazarları şarkıcıları …
tek başıma ağırlamaktan usanırım
diye gidemiyor değilim
Yahut kusamadığım öfkemin pençesinde
parça parça dağılırım
Yahut çıkmaz sokakların azı dişlerinde
kapana kısılırım

Değil sebebim bunlar da değil

Sahte bir peygambere Mesih’e
Maitraya’ya Saoşyant’a Kalki’ye
adını bile bilmediğim Mehdi’ye
direnemem kolayca inanırım
diye gidemiyor değilim
Yahut delirmek varsayım olmaktan çıkar da
teselli bahanesiyle sigaraya başlarım
Yahut şarap bardağının
dudağına dokunmuş kenarıyla
bileklerimi zorlarım

Değil sebebim bunlar da değil


Hatırla ne demiştim
“ Çok şanslıyım Sevgilim
Cennette başın omzumdayken
Rabbimi göreceğim “

İşte budur gitmeme sebebim...


Özgür SARAÇ/Râzı
21032020Denizli