Gerçek akıtıyor gözyaşınıkızıyordum evimin önüne kurulmuş koca çadıra tüm manzaramı boğan kapalı sahaya oysa dışarı çıkıp parkta oturmak mümkündü maskesiz gezmek dolaşmak şimdi çokça içimde geziyorum açık çayımı, kahvemi yudumlayarak odamın pencere kıyısında koltuğa oturup yoldan geçen bir kaç kişiyi görmek de mümkün duymak belediye hopörlöründen duyulan önerileri televizyonda seyretmek öleni kalanı görmek insanın çaresizliğini, umuda yolculuğunu şimdi kızdıklarım bambaşka o her şeyi Allah’a bırakanlar asker uğurlamaya gelip göbek atanlar gerçek akıtıyor gözyaşını soluğunu alamayarak çaresiz yatakta kimleri yaşatacağını iyi seçtin mi korona kendi elini tutmuyor kimileri hurra dalıyor bir yerlere üst üste biz sınır tanımaz bir millet miyiz sahi çok mu uzakta İtalya haydi şu meretin aşısını tez bulun yoksa şu yoldan tek tük geçen insanlar kadar kalacağız kime kızacağız sahi? 21. 03. 2020 / Nazik Gülünay |