eğre (3)Yorak agamın papbası bana intikal edince taha do(ğ)rusu, ona yenisi alınınca benim olan “yirik papba” ya tığ, piz ve mumlu ipine(n) Üssük Dede ğibi özene bezene yorakla yama kimbili(r) Dedemde taha ne hünerler varıdı; görsen! mübarek her işine “dört elle” sarılı(r); el gadak tenikeyi, yeni mıhına(n) deler nokda-nokda solüsyon uçu(n) zımpara, Kısır Hasan gibi saplık uçu(n) dörpü icad eder gatiyen müsama(ha) etmez gayafişine erinmez; cam gırığıynan sürteler, gonturol ede-ede ele alışdırı(r) kesere-bele, gazmaya-küreğe, gosaya sap dakca(ğı)nda söğüt dalından orak sapı uçu(n) üşenmez pinar ataşından şiş yakar, sapın özünden duman çıkar, delelek saplar pinarı üter-eğer-büker bağlar; eğeyf, atkı, dirgen, çekgi yapar gönü ısladır, beldenat sırımlar harman süpürgesinin kökünü döğer, çorap özer, urgan örer, gosa dişer, yortu döşer hayata çelen, dama yuğgu, bağa duvar lazım olanı, aklına ğeleni benden isder, boyumdan böyük iş buyurur bizde yoksa gonşuya yollar sayesinde müstamel yoraklı papba, acanta olur “meh bakalım ağğa! taha yesyeni” dedi erinmedi bi de kendi elceğizleriynen keydirivi(er)di, dedemde kimbilir daha ne hünerler vardı işin-gücün yoğusa geş annacına seyiret “agayınkından gabadayı oldu” deye keyf bağışladı hemi de bu gıslavet” … haddizatında meselenin aslı-asdarı benim uçu(n) en möhümü onun “elinin emeği” olmasıydı gerisi hekaye, zaten yani öyle münasip görmesi yeterdi bana necik gerisinden; ötesini neneyen, valla etiraz aklımın ucundan bile geşmezdi neyi değiştirirdi eski yeni ona ğöre “mes goca herif işi” ydi DEVAM EDECEK |
Yüreğine kalemine sağlık
_________________________________________Selamlar