Eğre (4)Şırkdüştü Dedem ne derse inanırdım, sımsıkı duttum, ayağı gırık geçinin buynuzlarını debelendi gaale almadım, damın gözarasında zipli, mıh sandığının alt tahtasını getirdi çuvaldızınan seyikledi , şelek çapar yazmışın arka sağ bacağını yerli-gatli yerli : ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok goyvumadım.. içim getse de "beğirmesi"ne aldırmadım bi yandan da imt(ih)ama devam etti “Allah kaç?, nerede?” “……….!” “kimin ümmetisin”, “……….!” “kimin zürriyetisin” “……….!” "imanın şartı" “……….!” "islamın şartı" “……….!” "oku bakalım Gulfalla’yı" “ ……….!” .. nayeti epeyi bi sustu, çapar yazmışın canı yanıyomuş, aldırdığı-maldırdığı yok ni’nesin dedi(ği)ne ğöre "bu işi yapması" gereğiyomuş baya bi fakıt gözlerimin içine-içine baktı duralakdan dene dene gonuştu “-ağğa” dedi, gene epili bi durdu; o ara birkaç konuya daha gözgezdirdiği muhakkakdı belki de d(iy)eceni unutdu; .. ben de ağzının içine baktım! bekledim tabi ehtimallara hazırdım “süt dökmüş kedi ğibi” nayet çok böyük bi ğarar verdiği belli böyle zamannarda cızırtı edilmezdi gözüyün yaşına bakmaz “bekle! anandan eveli ahara ğirme” der terslerdi gızgılıysa gözüyün içine içine bi bakar, o ğadar! netçede etdi edemedi “deliğannı!...” dedi, duralakdan; “hu an etibarıyna(n)” .. “senin yetimlik-gopillik bitti adamakıllı; herif oldun, böyüdün ga(y)ri” “hemi de baya bobayiğit bi herif oldun” ! bobamdan galma bi “aferim” varıdı onu sana münasip gördüm”, bak hinci aklıma ğeldi de hakkaten yau! ben o ğün böyüdüydüm sanısın o takike boyum uzadı şırkdüştüye uzandım, başbarnağımınan kendim aştım, eşşeğe kendim binmeye yeltendim; o ğün ik-diba Mullapak depesinde daş çıkaran bobama ommaşlı azzık çıkısı götürdüm.. he(y)benin bi ğözünde daş! ötekinde güçcük desdiynen su! asıl mesele Leleklerin Garabaş Osmançavışların Güdük Köpek korkusu .. başga gorkdukların ne dersen Gökderenin bozyamaç Azizlerin deremalle köprüsü iki ağaç besmele çekdim Hacallar mallesine varana gadak dova okudum çelimsizliğimi, gebeşliğimi unuttum, Harmanyerini geçip köpekleri aşıtladınca kendime ğeldim, iresmen beyo(ğ)lu ğibi gasaldım.. yorak yamalı gıslavet papbalarımına(n) boz eşşe(ği) ma(h)mızladım . umurumda değilidi gıslavet papba.. ayağımı vuran yama… dedemin elinden yorak..! papbam eşkere birkaç numara böyüğüdü oyusa dedem; “seneye de keyersin” deyicekleyin.. avundum.. barnaklarımı büküp, pabbanın kahına basarak “tarrık-turruk” sürüdüm. memnin olunca gardaşım uçun örkenine(n) eğreye çuncak ; bana da söğüt dalından bi "at” düzüverdi, halı ipinden gemli ilk atıma atladığım gibi “daahh” etdim, yarışa götürdüm çoktan süngerli dona, askılı pontura terfi etmiş akranlarımın yanna akranlarım bile adam yerine gomadı getdi bi kerre bile! oyuna almazlardı “bi yannına bişiy olu(r)” deye .. goca penceremizin baktığı meydanda Bobuş Emmilerin evin ardında böyük-güçcük o(ğ)lannar her evden bir-kaçar çocuk, bağrış-çığrış şamata bi-kaç da “erkeğ aşa” Menevşe arada bir dambaşından zokurdanır herkesin agası, anası-ebesi, arkası-galesi var bişiy oluruna-olmaz müdaleye hazır etirafdan cazı ğibi bakışıp durular akrabacak, akrancak; doluşduk el sırasında, güya; söğüt dalından da olsa; atı olan yeniyetmelerden olmuştuk .. ne zamandır özenir duru(r)dum onnara ağasından, anasından gorkduğum çocuklara döğülmekden-söğülmekden değil “kimseye çatman” “kimseynen döğüşmen” “kimseyi gapımıza nizeye getirtmen” “arsızların çoc(u)klarından uzak durun” derdi bobamgil “döğüş-nize olursa ben garışman” ne topuk; ne ağaç.. ne günyağsalayan.. ne tel tekerli araba, ne fırfır ;.. ne cırcır ,.. ne de ötekiler gibi tımılı bıçak hucuma ğeşdik, yeni yetmeler, erkeğ aşa ferikler.. baldırıcıplak, basma fisdannı, akdoncak Hapbanaların fırına do(ğ)ru Müslük çeleninin dibinde çömelmiş ikinden çıkan emmiler akın etdik cümbür cömat; elbirlik havada burcu burcu hakgaşlı çörek kokusu Almes Gelin el gadak belişdirdi, nası(l) da bayram etdik “amin, amin aş-aşa amin” hepiciğimiz ayrı ayrı dova etdik “ölennerinizin canına değsin” dedik.. gemi azıya aldı “deynek düldül”üm gem boynumda; seğirtdim bi elimine(n) atın dalından dutalak galgıya-zıplaya akrannarımına atbaşı olmayı bi yanna bırak, menzile utaşmada en arkaya galsam da geri galmadım, ötekiler gibi benim de ağzımda coşkuyna "gopuduk, gopuduk.. gopuduk" sözde nal sesleri eşliğinde dört nala sürdüm.. bi taha da ata binemedim getdi ömrümçe! bi de o mavı laylomdan babıcım olmadı nedense; DEVAM EDECEK |
Kıymetli Dostum.
Yüreğiniz varolsun
Kaleminiz Kavi olsun.
Daha nice Güzel Şiirler yazdırmayı
Yüce Rabbim Nasip eylesin.
Tebrik ediyorum.
Selâm ve Duâ ile,Sevgiler.