1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
667
Okunma
Şırkdüştü
Dedem ne derse inanırdım,
sımsıkı duttum, ayağı gırık geçinin buynuzlarını
debelendi gaale almadım,
damın gözarasında zipli, mıh sandığının alt tahtasını getirdi
çuvaldızınan seyikledi ,
şelek çapar yazmışın arka sağ bacağını
yerli-gatli yerli : ol gör, bir türlü, asla, mümkünü yok goyvumadım..
içim getse de "beğirmesi"ne aldırmadım
bi yandan da imt(ih)ama devam etti
“Allah kaç?, nerede?” “……….!”
“kimin ümmetisin”, “……….!”
“kimin zürriyetisin” “……….!”
"imanın şartı" “……….!”
"islamın şartı" “……….!”
"oku bakalım Gulfalla’yı" “ ……….!”
..
nayeti epeyi bi sustu, çapar yazmışın canı yanıyomuş,
aldırdığı-maldırdığı yok ni’nesin
dedi(ği)ne ğöre "bu işi yapması" gereğiyomuş
baya bi fakıt gözlerimin içine-içine baktı
duralakdan dene dene gonuştu
“-ağğa” dedi, gene epili bi durdu;
o ara birkaç konuya daha gözgezdirdiği muhakkakdı
belki de d(iy)eceni unutdu;
..
ben de ağzının içine baktım! bekledim tabi
ehtimallara hazırdım “süt dökmüş kedi ğibi”
nayet çok böyük bi ğarar verdiği belli
böyle zamannarda cızırtı edilmezdi
gözüyün yaşına bakmaz “bekle!
anandan eveli ahara ğirme” der terslerdi
gızgılıysa gözüyün içine içine bi bakar, o ğadar!
netçede etdi edemedi “deliğannı!...” dedi,
duralakdan; “hu an etibarıyna(n)” ..
“senin yetimlik-gopillik bitti
adamakıllı; herif oldun, böyüdün ga(y)ri”
“hemi de baya bobayiğit bi herif oldun”
!
bobamdan galma bi “aferim” varıdı
onu sana münasip gördüm”,
bak hinci aklıma ğeldi de
hakkaten yau! ben o ğün böyüdüydüm
sanısın o takike boyum uzadı
şırkdüştüye uzandım, başbarnağımınan kendim aştım,
eşşeğe kendim binmeye yeltendim; o ğün ik-diba
Mullapak depesinde daş çıkaran bobama
ommaşlı azzık çıkısı götürdüm..
he(y)benin bi ğözünde daş!
ötekinde güçcük desdiynen su!
asıl mesele Leleklerin Garabaş
Osmançavışların Güdük Köpek korkusu
..
başga gorkdukların ne dersen Gökderenin bozyamaç
Azizlerin deremalle köprüsü iki ağaç
besmele çekdim Hacallar mallesine varana gadak dova okudum
çelimsizliğimi, gebeşliğimi unuttum,
Harmanyerini geçip köpekleri aşıtladınca
kendime ğeldim, iresmen beyo(ğ)lu ğibi gasaldım..
yorak yamalı gıslavet papbalarımına(n)
boz eşşe(ği) ma(h)mızladım
.
umurumda değilidi gıslavet papba..
ayağımı vuran yama… dedemin elinden yorak..!
papbam eşkere birkaç numara böyüğüdü oyusa
dedem; “seneye de keyersin” deyicekleyin.. avundum..
barnaklarımı büküp, pabbanın kahına basarak
“tarrık-turruk” sürüdüm.
memnin olunca gardaşım uçun örkenine(n) eğreye çuncak ;
bana da söğüt dalından bi "at” düzüverdi, halı ipinden gemli
ilk atıma atladığım gibi
“daahh” etdim, yarışa götürdüm
çoktan süngerli dona, askılı pontura
terfi etmiş akranlarımın yanna
akranlarım bile adam yerine
gomadı getdi bi kerre bile!
oyuna almazlardı “bi yannına bişiy olu(r)” deye
..
goca penceremizin baktığı meydanda
Bobuş Emmilerin evin ardında böyük-güçcük o(ğ)lannar
her evden bir-kaçar çocuk, bağrış-çığrış şamata
bi-kaç da “erkeğ aşa”
Menevşe arada bir dambaşından zokurdanır
herkesin agası, anası-ebesi, arkası-galesi var
bişiy oluruna-olmaz müdaleye hazır
etirafdan cazı ğibi bakışıp durular
akrabacak, akrancak; doluşduk
el sırasında, güya; söğüt dalından da olsa;
atı olan yeniyetmelerden olmuştuk
..
ne zamandır özenir duru(r)dum onnara
ağasından, anasından gorkduğum çocuklara
döğülmekden-söğülmekden değil
“kimseye çatman” “kimseynen döğüşmen”
“kimseyi gapımıza nizeye getirtmen”
“arsızların çoc(u)klarından uzak durun” derdi bobamgil
“döğüş-nize olursa ben garışman”
ne topuk; ne ağaç.. ne günyağsalayan..
ne tel tekerli araba, ne fırfır ;.. ne cırcır ,..
ne de ötekiler gibi tımılı bıçak
hucuma ğeşdik, yeni yetmeler, erkeğ aşa ferikler..
baldırıcıplak, basma fisdannı, akdoncak
Hapbanaların fırına do(ğ)ru
Müslük çeleninin dibinde çömelmiş ikinden çıkan emmiler
akın etdik cümbür cömat; elbirlik
havada burcu burcu hakgaşlı çörek kokusu
Almes Gelin el gadak belişdirdi, nası(l) da bayram etdik
“amin, amin aş-aşa amin”
hepiciğimiz ayrı ayrı dova etdik
“ölennerinizin canına değsin” dedik..
gemi azıya aldı “deynek düldül”üm
gem boynumda;
seğirtdim bi elimine(n) atın dalından dutalak
galgıya-zıplaya akrannarımına
atbaşı olmayı bi yanna bırak,
menzile utaşmada en arkaya galsam da
geri galmadım, ötekiler gibi benim de ağzımda
coşkuyna "gopuduk, gopuduk.. gopuduk"
sözde nal sesleri eşliğinde
dört nala sürdüm..
bi taha da ata binemedim getdi ömrümçe!
bi de o mavı laylomdan babıcım olmadı nedense;
DEVAM EDECEK
5.0
100% (4)