Çoban (19)
ben esgerdeykene hiş başka işi yoğumuş da
bobam dutmuş da satıvimiş Tatar Amada neyimiş de “hocaya sormuş da günahımış” “üş sene aynı goç bi sürüye gatılımazımış” .. bi dernek gün şosada endim dırmandım Göğcelliden köye ağşam garannığında vardım e(vi)mize varmadan bi köyün ortasından memetlerin ordan geşmeyi hayallardım ceseret edemedim, ele-ğüne erezil olmadan izine ğelincek ertesi ertesi ğün zabahdan Haylaz Goç’u geri alayın deyelek bi havasınan Köse Dedeminen ata dostu Tokmacıklı Tokiri vukufu varımış, Akmemişi de aldık yanımıza bi vakıt getdik bulduk Çaltı nın ilerisinde guşluk vahdı Tatar Amadı bulduk Beldecikde “Haylaz Goçum” seğidelek bi geliş geldi öyle böyle deği(l) .. siğim siğim a(ğ)ladım, öpdüm oğşadım izine çıkınca Oltu Daşından nazarlık aldıydım buynuzlarından annına sarkıtdım, baklafı dilimini elimde kıyat külahında akide şekeri, bek severdi eliminen vermeyince ol-gör yemedi .. bi yandan Akmemiş, bi yandan Tokiri bi yandan ben köpekler gibi yalvardım adama dedim durum “böyleykene böyle” Amad Emmi “satlık deği(l)” deye gamıtdı Tatar Amad bakdım yanaşmayo, sövdüm-saydım ana-avrat gatil olmak işden deği(l) idi o ğün valla aldığının iki deği(l) üş gatını teklif etdik üsdüne bi(r) de dilediğin “ğoç” dedik serde genşlik de var üsdüne üsdelik şeytana uyuvusan bela tütüp galcak bişiy dei(l), esgerlik yanacak .. goyup da gedemedim Haylazımı i(n)sanın bek gücüne gediyoru hâlâ’ aklıma geldikçene a(ğ)latdırı, yakım yakdırı “goyun gözlü” Haylaz Goç’un ardım sıra bakışı gözlerime bi ağlamakdır oturdu boynu bükük döndüm a(ğ)laya a(ğ)laya kına mı yakdın saşlarınaa .. “kına mı yaktın saçına geldin gelinlik çağına işte sana düğün dernek vurmuş davıl çalmış zurna İmine ah İmine sana havas olan benim hasretininen ölenim etme bana gel kölenim vurmuş davıl çalmış zurna İmine ah İmine” bobam “sen olsan verimiydin Haylaz Goçu” “satmayo demek kiyne eyi bi yere düşmüş” dedi.. Şükür! çok Şükür et! onun uçu(n) “bin şükür” derin de olmayo işde .. BİTTİ www.youtube.com/watch?v=DeMCNbEy_l4 |