Haylaz
.

her gün guşluk vahtı gelince
Davıllı, Günsüz, ya(hut) da Yenisu’ya
emme Söğütlü, emme Hasan Çeşme
ben geder varırın ta hatılın başına,
he(y)beden alırın “gartal ganadı” gavalımı
“fılılin, fılılin” gavalı üfürdüm müydü
birbiri ardına akışır gelir sulanırdı sürü
..
en başda ğarağöz goyun, hepisinden önşe
goca sürüyü dakar peşine
akar gelir hepiciği suyun başına
garağöz goyundan sonura da,
bu “Haylaz Goç” peydah oldu
bi muhabbetim düşdü ki sorma
Haylaz Ğoyunun öğsüz guzusuna
olur da bu gadak olu(r)
…
beni nerde görüse görsün bu!
seğidelek geli(r) dikili(r)di annacıma..
gözlerini diker gözlerimin içinebakar
sanısın dediğimi annar,
mayıl mayıl, bakar-duru(r)du
ben de alt tarafı guzu demen
aklıma ğeleni annadırın buna
en başda da “goyun gözlü” yavıklımı
o Alla(hı)n emri, oğşardım hayalını
annatdıklarımı, gözleriylen dinnerdi
ciddi bi alakaynan öyle-böyle deği(l)
tesirlenir bazan canı sıkılırdı
emme ben gülersem de gülerdi
sanki yavıklımı oğşar gibi
oğşardım kınalı “Haylaz Guzu”mu
sen kii alt tarafı bi gınalı guzu,
anan goyun, boban ğoç ossa da
zevdalının halından ne annarsın
emme annardı valla billa,
kimsenin yok bö(y)le bi Haylaz Goçu
bende keyf binbeşyüz.. anasına satdımın!
sanısın beni Beyoğlu!
Haylaz Ğoç’un sabısıyın
..
bi Hıdırellez günü harmanyerinde
goca köyün goyunnarı, gatınçlar
yeni gelenner, başgasına ğatmağ uçu ayrılannar
boyacı Bıkkanın Halil onnarda boyardı
elinde al-gırmızı bi de yeşil boyayna Döndü Ebe
benim Haylaz Goç’u nası süsledi, boyadı
buynuzlarından guyruğuna ala-bele
Haylaz Goç memnin, parıldadı, gasaldı
onnarın goyunnarı da bizim sürüye gatıldı
her sabah ommaçlı çomacım hazırıdı
..
Haylaz Goç’unan deha bi artdı mabbetimiz..
tevatür ya.. barabar yer içer- goyun güderiz..
buna baya bahalı bi takırdak çan aldım hususi
yörük gatarındakı hatap deve çanı ğibi
inci boncuğunan örmüş damda yatan biri
kayışı takırdak çanlardan taha bahalıydı
o sene has-öz sürüye salmadım öteki goçları
guzuların hepisi bi gopye, zerre ileke yoğudu
apapbak humayın gibi Haylaz Goç’un tohuru
hepisi de “goç ğibi ğoç” birbirinden goca buynuzlu
gosdak, gosdak yörüyüşlü, goca guyruklu
öteki ğoçları bi şinik fink gırmasına ellere verdim
bobamın habarı olmasın deye tembeyhledim
“aman ha! sakın deyvimen” dedim
..
esgerliğe gedeceğimde durumu sezinnedi bu
melil-masın gözlerini gözlerime dikdi durdu,
herkes beni savışşdırıyo, bazar arabasına
benim gözlerim; memetlerin damlarda
aklım fikrim Haylaz Goç’un ardım sıra meleyişinde
yazdığım nekdiplerde pusula yollayorun anama
“aman deyen Haylaz Goçu eyi beslen”, bi de
“memetlere gedin bi” deye
..