Çoban (18)Haylaz . her gün guşluk vahtı gelince Davıllı, Günsüz, ya(hut) da Yenisu’ya emme Söğütlü, emme Hasan Çeşme ben geder varırın ta hatılın başına, he(y)beden alırın “gartal ganadı” gavalımı “fılılin, fılılin” gavalı üfürdüm müydü birbiri ardına akışır gelir sulanırdı sürü .. en başda ğarağöz goyun, hepisinden önşe goca sürüyü dakar peşine akar gelir hepiciği suyun başına garağöz goyundan sonura da, bu “Haylaz Goç” peydah oldu bi muhabbetim düşdü ki sorma Haylaz Ğoyunun öğsüz guzusuna olur da bu gadak olu(r) … beni nerde görüse görsün bu! seğidelek geli(r) dikili(r)di annacıma.. gözlerini diker gözlerimin içinebakar sanısın dediğimi annar, mayıl mayıl, bakar-duru(r)du ben de alt tarafı guzu demen aklıma ğeleni annadırın buna en başda da “goyun gözlü” yavıklımı o Alla(hı)n emri, oğşardım hayalını annatdıklarımı, gözleriylen dinnerdi ciddi bi alakaynan öyle-böyle deği(l) tesirlenir bazan canı sıkılırdı emme ben gülersem de gülerdi sanki yavıklımı oğşar gibi oğşardım kınalı “Haylaz Guzu”mu sen kii alt tarafı bi gınalı guzu, anan goyun, boban ğoç ossa da zevdalının halından ne annarsın emme annardı valla billa, kimsenin yok bö(y)le bi Haylaz Goçu bende keyf binbeşyüz.. anasına satdımın! sanısın beni Beyoğlu! Haylaz Ğoç’un sabısıyın .. bi Hıdırellez günü harmanyerinde goca köyün goyunnarı, gatınçlar yeni gelenner, başgasına ğatmağ uçu ayrılannar boyacı Bıkkanın Halil onnarda boyardı elinde al-gırmızı bi de yeşil boyayna Döndü Ebe benim Haylaz Goç’u nası süsledi, boyadı buynuzlarından guyruğuna ala-bele Haylaz Goç memnin, parıldadı, gasaldı onnarın goyunnarı da bizim sürüye gatıldı her sabah ommaçlı çomacım hazırıdı .. Haylaz Goç’unan deha bi artdı mabbetimiz.. tevatür ya.. barabar yer içer- goyun güderiz.. buna baya bahalı bi takırdak çan aldım hususi yörük gatarındakı hatap deve çanı ğibi inci boncuğunan örmüş damda yatan biri kayışı takırdak çanlardan taha bahalıydı o sene has-öz sürüye salmadım öteki goçları guzuların hepisi bi gopye, zerre ileke yoğudu apapbak humayın gibi Haylaz Goç’un tohuru hepisi de “goç ğibi ğoç” birbirinden goca buynuzlu gosdak, gosdak yörüyüşlü, goca guyruklu öteki ğoçları bi şinik fink gırmasına ellere verdim bobamın habarı olmasın deye tembeyhledim “aman ha! sakın deyvimen” dedim .. esgerliğe gedeceğimde durumu sezinnedi bu melil-masın gözlerini gözlerime dikdi durdu, herkes beni savışşdırıyo, bazar arabasına benim gözlerim; memetlerin damlarda aklım fikrim Haylaz Goç’un ardım sıra meleyişinde yazdığım nekdiplerde pusula yollayorun anama “aman deyen Haylaz Goçu eyi beslen”, bi de “memetlere gedin bi” deye .. |
Şiirde uzunca detaylı anlatm ve açıklamalar çok güzel taktim edilmiş…
Okuyarak haz duydum...
Nice güzel şiirlere...
..................................... Saygı ve selamlar..