iki gözümÖlmek istersem önce gölgem düşer hayatın tarifsiz telaşına.. Uçurum diplerine kırılan uykuları ıslatmazken gözlerimdeki nem Bir cümleyi çalıp sevgili dudaklarıyla ruhuma kaçırırım Güzelliğin,acının ve yalnızlığın diline yığılıp Gözlerimdeki bağla huzurun ipini çekerim ahh.. Çamurlu yol gibi dağılırken herşey Toplamıyorum insanları sessizliğime Nereye baksam kendime inanıyorum Sayıklayan içtenliğimin düş bahçeleri sadece bana ait Terkedilmiş toprak gibi saçları kızıl bir kentte soluyorum seni Sağımda ve solumda iki gözüm.. Biliyorum Ölüleri ölmek benim işim değil Dışarıya yağacak kar Açacak yaz kadar Özlüyorum seni.. |
siz çağırmazsınız onlar da anlamaz - belki de en güzeli böyle - bağırsan kaç kişi gelir - kendi içinde yaşamak belki de - en doğrusu- içten bir hüzündü- kutlarım...