ilham kayıp senin gibi
başka bir kente gitmeliyim
örneğin İstanbul’a
boğazı seyrederek geçsem
minareler manzaram olsa
bulur muyum seni
ara sokaklarda Beyoğlu’nda


konu çok bilirim şiire
ama ne çok çamur taşır yağmuru
gideceği yönü şaşırır çocuklar
her yerde bir büyüğe yakalanır
oysa ne güzeldir kendini aşmak
diline biber sürülse bile
yağlı ekmeği almak eline
evlilikmiş, boş ver
ne zaman olursa olur


bir yerde rastlarım sana
sanki bakışlarını ben tutsak almışım
yeşilliği kurur birden
hani o orman yangını
söner içinde tilki döneler
aşk türküsünü unutur bülbül
demek ki kokladığı
gül değildir


sen gelirsen ilham gelir
açar sonuna değin penceremi
başka insanları gördüğüm
yoldan her biri başka türlü geçer
kimi yere eğik
kiminin göğsü açık, başı dik

yazsam
sabaha sana erer şiir
yani aşka
İstanbul’a gitmeye gerek var mı
hayal etsem yeter
gözlerini..


13. 01. 2020 / Nazik Gülünay