GürültüFikrimi kırıyorlar bir saksıyla,çiçeklerim dağılıyor.. Orman gürültüsüyle geçiveriyorlar yanımdan görmeden daha umudu Issız çöle dönüşüyor şehir. Demem o ki Herşey olur Yol Islanır Meyve olgunlaşır ve Kışa döner ağaç Mevsim soğuğunu tabanlarıma yürüttüğünde içimde yaza döner her yan Sükunetimi koruduğum duvarlarda zaten uyuyordu uçurum Yaşımın merdivenine dayanan çocukluğum uyandı diye Beni bana bırakıyorlar Elimde yıldızlar göğü onarıyorum N’olur bana bağırmayın Kapılar var özgür Kapılar var demirli Ruhumun ve aklımın otağında Çatılar..kuşlar.. Kimi cin fikirli Kimi uyuyan güzel Sustuğum kadar bağırıyorlar N’olur bana bağırmayın ... |
Söyleşi gibi başlamış şiire yelken açmış.