Bir gün anlatır
kendi şiirlerine küsmüş şairlerden birisi
O her peşine takıldığında
şairi nefes nefese bırakıp
el değmemiş bir bahçeye çıkaran iz
Bahçenin tenindeki
- adamın dudaklarında usulca dans eden -
iki Kiraz Çiçeği
Ve kadının gök(ve)yüzünü pembeye boyayan
o tatlı esinti
yetmezken iki ömre
nasıl sığdırılmıştır küçücük bir valize

Brahma gibi
dilsiz değildir şair
Bir gün anlatır
Çığlık çığlık bir otogarı
Gözlerini kapatıp
kaçar gibi uzaklaşan otobüslerin
ardına dökülen “Allahaısmarladık”ları
Ve o şairi
gözbebeğine elveda düşmüş
yağmalanırken
- ki boydan boya yırtılmış bir şairdir artık o -
nasıl tütüne sarıldığını
O halde bile
yardandır diye
nasıl öptüğünü yaralarını

Denizin koynuna sokulmuş iskele gibi
dilsiz değildir caddeler
Bir gün anlatırlar
Kanadından toz toz sökülmüş
bir kelebek
nasıl teselli edilir
Gamzelere gömülmüş
öksüz şiirler için
nasıl dua edilir
Telleri kopuk bağlamaya
küsmüş bir mızrap ile
nasıl dertleşilir

Faili meçhul cinayetler gibi
dilsiz değildir resimler
Bir gün anlatırlar
Bulutlardan silkelenenlerin
yağmur değil
sözlüklerden seçilmiş
en taş kalpli kelimeler olduğunu
Her birinin nasıl
kuşların kanadını kıracak kadar ağır
ve çiçekleri solduracak kadar küflü durduğunu

Çıkmaz sokaklar gibi
dilsiz değildir geceler
Bir gün anlatırlar
O şaire
son bir sevişme
- toprak kokuyorsun denilerek -
nasıl çok görülmüştür
Sırtına uydurma suçlar yüklenerek
nasıl recm için
satırlara gömülmüştür
Saklayamazlar
ölmüş evlerin – ki bacalarından bellidir -
duvarlarındakilere benzeyen
slogan cümlelerle
şairin nasıl Araf’da kirletildiğini
Sonbaharda korumasız kalan ağaçların
sürgün yazılmış yaprakları gibi
neden kaderinden hiç öpülmediğini …




Özgür SARAÇ / Râzı
27122019Denizli