Serçe başlı denizin
Akşam kokan saçlarına susuyorum
Uykusu kaçmış ikindilerin sokağında son/bahar mavi bir bulut
Dilime dize dize oturan
Sesler
Güneş
Ellerinin değdiği her şey
Avuçlarıma çoğalan..






Ve ben
Hangi tuvali çizsem yalnızlığın duvarına
Yukarıya ve en derin kuyuya/
En derin kuyuya yürüyor ayaklarım
Uzun yol gibi
Soluğundan içeri..






Bir alev döşü gibi
Gözlerinin hizasına kuruyorum ağaçları sevgilim
Belinden bükülüyor nehir omuzlarıma
Dudaklarımda yaralanan su/
Yaralanan suya değiyor yüzün
Buradayım
Buradasın
Satır aralarına dolan
Parmakizlerinin ucunda
En yakın tanığıyız biz’in






Aç kucağını
Düşler kitabından yaşanılası çiçekler getirdim
Ay ışığına batan karanlıkta
Duyuyorsun kokusunu aşkın

Sevgilim,
Düğümlenen iki kıyı gibi
incecik bir gülümseme
Aynı tuvalde

...