Bakışımın deniz kokan mavisinde öyle güzelsin ki,
Ağzımda kuşlardan bir müjde
Durmadan bahçeler büyütür kalbimin gizlisine..




Durduğum yerden şehirler geçiyorum
Yüzünün atlasında çıplak masalar ve odalar..
Bilmez miyim
Açan ve susan çiçeklerin çırpınan kıyılar olduğunu
Ayaklarına..



Düş odacıklarıyla uzanıyorum kapına
Ruhunun yuva yapmış baharı iç sürmesi
Ve gökte bulutlarla dönen maviliği suyun

Eylül’ün ve öncesi Kasım’ın sesiyle konuşur yağmur
Sevdanın otağına..
Bütün huyları yüzümde bir aynayı okuyorum
Yüreğime işlenmiş şiir gibi
Tutup tanelerini aşkın
Seni gülümsüyorum
Avucumdaki ter
Kocaman ıssızlığı yırtarken
Uzun uzun anlatıyorum kendimi sana




Nefesin gül kokuyor sevgilim
Yüzü sararmış olsa da mevsimin
içimin sessizliğinde gözlerin/gözlerimle iki kelimede

Seni çok özlüyorum ...