Yürüyelim arkadaşlar
[ italik
ülke kurak yangın yeri ormanlar, yıkım yeri güç açıyoruz ağzımızı bantlamışlar sanki dev bir sürü kurt kapa kapa eksile eksile ilerliyor gökyüzünde ay büyüyor küçülüyor yerde iki taş arasında açıyor mor çiçekler sık cevizli bir bahçe gülümsüyor yolda insan arayan insana böyle olmalı diyorum yan yana havlayan iki köpeği görünce böyle olmalı adam belkide elimizle yıktığımız kaç dağ kaç dağın altında tuzak var özgürlüğümüze engel kaç kuşun yolundu kanadı ayağına ip bağlandı uçamasın diye senin için ağlıyorum ülkem sende ağlıyor musun benim için elimden ekmeğim, etim, sütüm alındığı için elim kolum bağlı oturduğum için adım adım yürümediğim için düşmana nasıl da içimizde fink atıyor. bir durup bakalım arkamıza ay da, güneş de duruyor mu aynı yerinde yerinde mi insan aklı eski yol mu yol.. yürüyelim arkadaşlar!.. 17. 08. 2019 / Nazik Gülünay Şiirimi güne seçen Edebiyat defteri ailesine çok teşekkürler. |