Aynı kaldı özgürlüğe koştuğumuz yollarüst üste eklenmiş oflar çıkmak istiyorum içinden of içinde oflar eziyor her bir yerimi eli sopalı adamlar kovalıyor her köşeyi döndüğümde yeni sandığım eski bir yüz çatıyor kaşlarını anlıyorum ne zaman baksam yüzlerine ellerine verilen bir kin var ayak altlarında insanlık bir sözcükten ibaret nasıl büyüdüklerine mi bakmalı? nasıl yürütüldüklerine mi? kepek çuvalına vurur gibi sopalarla kendi adımlarına koşan bir gence vuruyorlar geleceğe sayısız of yükseliyor kaç gece daha geçecek aysız kaç yıldız daha kapatacak yüzünü ah ali İsmail’ler aynı kaldı özgürlüğe koştuğunuz yollar yine aynı sopalar var ellerinde sakın o yollardan geçme yine barikatlar kurulur bilgi parkına ölüm söbeler sizi! 10. 07. 2019 / Nazik Gülünay |