sevgisizbir kavak ağacıyım şimdi hatta yüzlercesi kesilen köküme dokunsanız duyarsınız feryadımı odtü’lü gençlerin ağıdını sırt üstü bırakılmışım anımsarım daha önceki kıyımlarımı yerimde yeller estiğini binalar dikildiğini içime işler bir şey yapamamak çocukluk günlerinde bırakmak o yemyeşil ağaçtan ağaca salıncaklı günleri kaç kavak ağacıyım şimdi ankara ovasında cadde kıyılarında kaç kişinin özlemle andığı düşündüğü yok edilen kavaklıkları da unutmam babamın sevgiyle diktirdiği fideleri diplerini nasıl çepinlediğimizi boy atmalarını sonra yeni yetme gençler gibi sıra sıra dalganışlarını nasıl seyrettiğimizi sevgiyle bir kavak ağacıyım şimdi ellerinde kesici aletleri var birilerinin yüreklerinde sevgi yok!.. 09. 07. 2019 / Nazik Gülünay |
Keyf verici okuyana tad haz veren Güzel bir Şiir
Yüreğiniz var Kaleminiz Kavi olsun İnşallah
.......................... Saygılar sevgiler hürmetler.
........................................... Selâm ve Duâ ile