Güneş yine doğacakarkama dönük özlemler ekmiyorum günüme aralamıyorum yıllar arasını saran sisleri hiç yaşanmamış gibi de yapmıyorum ancak benim görebileceğim düşü önünde kalakalmıyorum artık bakışlarının yaşanması gerekti belki bu yalpalamaklar en güzel dengeyi bulabilmek için duymak, yaşamak bazı şeyleri kilitlememek göğüs kafesini biraz da leyla olmamak olsa bile mecnun güneşi görüyorum kara bulutların arkasında en güzel resmini çizerim diyorum en güzel ben boyarım bu bulutları gönlümdeki yaşam rengine çünkü gözlerim hala çocukça bakıyor kimseye bırakmıyor umut tahtını hiç bırakmıyorum elimden mavi boyayı tualde çizdiğim beyaz güvercinlerin kanatlarının ucunda demleniyor. kalbimde gelecek günler seğiriyor eskise de baktığım tepe yeni düşünceler çıkarıp alıyor hayallerin eprimiş çukurundan batarken biliyorum güneş yine doğacak hayatı öpeceğim gözlerinden.. 07. 07. 2019 |
yüreğinize sağlık
Kaleminiz daim olsun.👍