YALIM
yazdan kalma bir telaş,
huzursuz bir sonbahar haliyim yerim yurdum yok kolum kırık yırtık yenim... evim; hüznünü dökmüş çiçek bahçesi soğuğa kesmiş yenilmiş terim var mıdır bir yerlerde bekleyenim? ünlü bir harfim hep sesim dağ doruklarında yüzüm ateşe dönük içimin kıskacında demlenmekteyim... ne zaman açsam gözümü sabah olunca gel derim geceye... gel ki son bulsun ağır aksak hecelerim ruhumun tellerinde raksederken yüreğim göğsümün mahşerinde yanar düşlerim... girerim bir dehlize cümle enkâzım savrulur boynumda bir urgan ellerin anılarım serilmiş ayak uçlarıma darağacım kurulmuş çoktan... şimdi al beni ve öldür bu yalnızlığı... savaşçı (ö.t) |
-kutlarım özlem hanım.. çok güzel bir şiirdi.. saygılar sunuyorum.. teşekkürler şiire..