12
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1634
Okunma

yazdan kalma bir telaş,
huzursuz bir sonbahar haliyim
yerim yurdum yok
kolum kırık
yırtık yenim...
evim;
hüznünü dökmüş çiçek bahçesi
soğuğa kesmiş yenilmiş terim
var mıdır bir yerlerde bekleyenim?
ünlü bir harfim hep
sesim dağ doruklarında
yüzüm ateşe dönük
içimin kıskacında demlenmekteyim...
ne zaman açsam gözümü sabah olunca
gel derim geceye...
gel ki son bulsun ağır aksak hecelerim
ruhumun tellerinde raksederken yüreğim
göğsümün mahşerinde yanar düşlerim...
girerim bir dehlize
cümle enkâzım savrulur
boynumda bir urgan ellerin
anılarım serilmiş ayak uçlarıma
darağacım kurulmuş çoktan...
şimdi al beni
ve
öldür
bu yalnızlığı...
savaşçı
(ö.t)
5.0
100% (1)