KanamaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "ben ölünce kalbimi ona nakledin o da sevmeyi ögrensin!"
öldürmeden önce sevseydin
yaraya tuz basar gibi kül döke döke köze senden uyanmanın verdiği dalgınlıkla uzanıp bir bıçağın keskin pasına parmak uçlarımda açtığım arkta kanamanın saflığını görebilseydin! oysa, kan tutardı beni tatmadan önce kırmızıyı ayıltan bir acıyla banıp yaraya yarayı tuza tuzu elbet; en iyi sen bilirdin saplayınca neşteri açılan bir damardan hayatın nasıl aktığını rağmene rağmen körelen bir bıçağın nasıl kestigini bileklerimi ve dayandığı kemiğe meydan okurcasına acıyı keskinleștirdiğini bilseydin! keșke, pamuklara sarar gibi bir yarayı benim sevdiğim gibi sevebilseydin... sude nur haylazca |
tatmadan önce kırmızıyı
ayıltan bir acıyla
banıp
yaraya yarayı
tuza tuzu
yürek sesiniz daim olsun çok güzel bir şiirdir.