Pişmanlıkşimdi üstünde kalmış ellerimi topluyorum bakışlar alıyorum karanlık odalardan kalmasın ruhun en derinindeki iz bile soyunuksun gün altında şimdi seni böyle görüyorum kuşların söylemesine gerek yok süzgecinden geçtim zamanın görmemişim yazık ki penceremin önündeki sisin yarasını elimin tersini göstermek yeterdi geceye süpürttürmek ayağının tozunu göndermek cehenneme bahar yalancı güller takarken başıma kendi ıslığımı duymamışım işaret gönderdiği yerde bir perinin su içiyorum sanmışım elime almadan maşrabayı sokak çeşmesi başında izin vermişim esmesine kavak yellerinin geçip gitmemişim geçtiğin yollara tükürerek saf bir rüzgârın peşinde yüzüme değen bir damla güneşe kabul demişim bilmemişim evrende kaç güneş daha var! pişmanım o kadar.. 02. 03. 2019 / Nazik Gülünay |
Gönlünüz dert görmesin.
Selam sevgiler.