ÇÖLDE DENİZLER YARATMAKyangınlar damlatalım yüreklerimize, çeşme başlarında külleri masumiyet olsun, doğsun yeni sevdalar, çağlasın kutsal pınarlardan, içsin bütün çocuklar … sütü çekilmiş memelerden öğrenelim, iki ucu bedavadır emeğin fosillere saklanmış çiçekler, karanlıklarda açarken. sonra yalnızlık yazsın takvim yaprağında, sırtımız açıkta kalsın korkuyu kovalım öğrenmeden, daha henüz çocukken. ihanet ağır sancıdır, önünde kapkara bulutlar kutup yıldızının pusulamızın ibresi çekim dışı, doğrumuzu şaşırtırken. ne yapsak olmuyor işte, bir taraftan uzarken boyu karamsarlığın biz; düşe kalka yürüyoruz, çıkış yollarımızı ararken. /çocuk; sen kum fırtınalarının salladığı bir geminin güvertesine bırakıldın. bize bir tas toprak verin, bir karışta su olsun yanında suya en güzel tohumlardan ormanlar ekelim, topraktan denizler yaratıp, önünüze serelim … dip dalgalara baş kaldırmış yosunlar dolaşsın ayaklarımıza hep beraber sırılsıklam yürürken kumların üzerinden. tohumu elimizden saçılma ormanlar doğsun denizlerimizde ilk kulaçlarımız yeşilliklere olsun, gel tut ellerimden. birazdan batacak güneş, yıldızlar aydınlanacak gözlerimizde dudaklarım hasretini koklayacak, saçının tellerinden. hayal penceremizde mükemmeli yaratıyoruz, devrim bu işte haydi hep beraber koşalım, dalgaların üzerinden. /oysa her vahanın doğuracağı bir deniz saklı açılmamış pencerelerinde. CEVAT ÇEŞTEPE |
yüreğinize sağlık...