Göğün dudağımı öptüğü yerde
.
kalbim, büyük geliyorsun bazen yorgunluğuma uzanıp tutamadığıma erindiğime, sevindiğime düşüp defalarca doğrulduğuma ah aklım unuttum sandığım ne varsa hani bir deniz kenarı düşünde göğün dudağımı öptüğü yerde koyuyorsun ya karşıma saklandığım kendimin duvarları, anımsamadığım evimin yolu iken bir bir kağıda çizdiriyorsun yaşamak diyorum böyle bir şey yaz akşamı bahçesinde serince uyuyakalmak dost hırkasıyla . |
Dileğim Şiiriniz ve yürek sesiniz daima kutlu ve mutlu olsun...
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..