MeşaleYaprağı dalından söken sonbahar Ağlayan melâl.. Ağaçlar arası baykuş sesleri Zuhur edince zamana Buhran bir zeminin kırklarında Suya değdi ayaklarım.. Dün vaktin daha yakın vadisinde büyüdü Issız şehir.. Az önce evvelini yakarken yolcuların Işıklar içinde eridi kar Kesilmiş lâl gibi Kökünden.. Dünü bugünün eline veren Dem nağmeleri.. Akşam duvarlarında ürperen gölge Ortasında delice gecenin Kanatsız kuşları.. Sanki mahşer yeri Göğsümün.. Hayaline yurd kurarken fikrimin Bir damla suda özlemek ne demek bilirim/ Bilirim kızıl hurmaların nimetindeki aydınlığın Ne işe yaradığını.. Öpülen bileklerimde yüreğimin susu...Gitme! Zaten bir ucu mezar Ayakların.. Oluk oluk ateşin Tenha ziyaretlerinde dönen deniziz biz Bulutlar yağmuru yağdırdığında Yeşil buseli baharı severiz Nice kara kışları kolumuzda Rüzğarla.. -gözlerinin rengi gibi seyrederken uzun kulelerden maviyi- Gitme! Baksana uzun uykulardan uyanıyor kuşlar Kımıltısız omuzunda bir el ki,kalbin Kalbine sel.. Ahh Dilimin lehçesinde mana Kaldırın şu kaldırım taşlarını Her yanım resim Gözüne tüttükçe Meşale/m.. |
Bu şiir; Şiirin yüceliğinin ve güzelliğinin kanıtı...
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..