NilBüyüdüm sonra.. Aklımın gölgesinde bulut kovalamacası yağmurları görünce.. Sokak lambalarıyla yanan ölümler parçaladı toprağı Her yanda gece oyuğu tenler Yalnızlığın nil suyu ateşiyle yıkandığı yara Ve zaman denilen uğultuda yaprak müsvetteleri Sahi gördünüz mü iklimleri Gözlerimin dağında.. Çöl sessizliği katın üstünde sabaha uyanmayı Göğün yıldız taneleri yüzüme dokundukça Mavi damlalı telaşta uzaklara gitmeyi sevdim Bakışımın buğusunda sağanak kuşlar Aynadaki siluet.. Ve turuncu gözlü gecenin ağzında Teneffüs zilleri.. Ah mürüvvet Terin karışıyor dizlerime Akıyor zaman Nereye gitse ayaklarım Uçurumların eşiğinde ufalanıyor gül. Gün batıyor sonra düşlere iz bırakan yankının çığlığından geçiyor Günışığı.. Nergis bahçeleri yağıyor Son kitaba.. Dur! Burda ömrüm Karanın aydınlığına.. Umud ekerken eteklerime elmalar Gönüllü güneşiyim sabrın. Tortusunda Gül ve Yarın Rüzgarına nil giydiren. Kalk gidelim Çocuklar üşümeden... |