5
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
778
Okunma
Böyle uyanmak istemezdim
Giden atlara bakarak yolcuların..
Göğsümün kıyametinden su yürüyor nefesine/
Nefeslediğin her canlı gibi
Yaprak gibi
Dal gibi..
Kırılan baharın üşüşen çiçek tozları yüzüme yağıyor
Kimsesizliğimden giden kuşlar gibi kapılıyorum
Aramızda kalan mavi doğumlara..
Onlar,
Ölümün sesini alıp gittiler
Yol usulca penceremden kayarken
Sonuna vardığım gecelerin
Umudun diriliş olduğunu bildim
Toprağında..
Düş dudaklı denizin kanatlarıyla yürüyorum Eğe’yi
Duvarlarına çevirdiğimde gözlerini
iki küçük çocuktuk biz
Sen saklanmayı
Ben ebelemeyi
Severdim..
Susuzlukta büyüdü saatler
Şiir yazmayı kaleminle öğrendim
Yoksa bilmezdim bu denli
içli dökülmeyi...
Sende kaldım
Seninle yan yana
Her kelimeye muhtaç
Parmakuçlarındaki..
Oysa hala uslu bir çocuğum
Atlarının yelesiyle özgürce uçtuğum
Sevgilim...
5.0
100% (15)