pencere( ya yoktur pencereleri ya da bizim sokağa bakmaz ) hani sokağımız vardır kendi yağıyla kavrulan bir saçak altında çocuklar yaşlılar yaşlının havaya kalkan bastonu art niyetten değil bozulmasın dirlik düzen adını bize sormadan koyar, bozarlar istedikleri zaman girer istedikleri zaman çıkarlar bizim buyruğumuzda olmayan çıkmaz bir sokak pencereleri hep insana bakar kapıları açıktır sevgiye ne umutsuzluklar, umutlar iner çıkar merdivenlerden balkonda dostları selâmlar çamaşırlar sardunyalar orda tattıkça sevdaları daha bir gönüllü açar bir de penceresiz binalar vardır ne kadar açık olsa da kapısı kapalıdır penceresi bizlere hem yoktur görünmez bir yerde bilinmez zamandayızdır sanki burunlarının ucunda gezinir görmezler bizi ey sokak sakinleri neden sessiz gezinirsiniz kendi sokağınızda hani duyursanız sesinizi diyorum kulaklarının tıpası açılsın penceresizlerin unutursunuz sokağın düzeninin elinizde olduğunu.. 04. 10. 2018 / Nazik Gülünay |